şiir güzel şiir

Konu: şiir güzel şiir Salı Kas. 04, 2008 7:21 pm

Dudagında bir tebessüm
Ellerimde sen
Yanakların gamze gamze
Bana bir gülsen
İstemezdim böyle olsun
Solacaksa güller solsun
Sensiz kaldım buralarda
Sen yine bensiz mutlumusun
Affet
Beni bu halimle
Affet
Beni bir kez dinle
Hapset
Beni kaderime
Hapset

Konu: Geri: şiir güzel şiir Salı Kas. 04, 2008 7:23 pm

alıntı deildir %100 ben yazdım

Konu: Geri: şiir güzel şiir Cuma Kas. 07, 2008 5:09 pm

sallama lan sende bole yetenek varmı ?? varsada benım niye haberim yok

Konu: Geri: şiir güzel şiir Cuma Kas. 07, 2008 5:10 pm

BİDE BU Bİ RAP ŞARKI SÖZÜ

Konu: Gerçek sevgili Cuma Kas. 07, 2008 5:16 pm

Bu gece yiğitlik aktı, ruhuma.
Kör bir isyan içindeyim, anne.
Önünü göremeyen bir gençlik var, içimde.
Cümleler derin, kader nazlı kuş misali.
Her yer, aynasızlık kokuyor.

Çalgısı olmayan sokaklarda hınçlı gökyüzü.
Gözlerine ateşten rimeller çekmiş bir sevgili.
Ah bu gözler,
Yakıyor beni anne.
Bir öfke gibi birikiyorum, içimde.
Patlayacak bir volkan arıyorum.
Bulduğum sadece kör ve yorgun bir sabah.
Anılarım yataktan sonsuzlukla uyanmakta.
Her uyanışımda sevgiliyi düşünüyorum.
Delice bir arzu uyanıyor, içimde.
Endişe ve umutsuzluk bir arada.

Göz yaşlarımdan çizmeler yaptım sana anne.
Giymen için yalvarıyorum.
Ne olur al beni ayaklarının altına.
Cenneti giydireyim, ruhumca.
Sen ki, en güzel yanlarınla sardın beni bunca zaman.
Hala da, nefessiz bir sigara gibi sarıyorsun beni.
Senin için ölmektir, ölümlerin en güzeli.
Ne olur kırma beni anne.
Aramızdaki hasret bitsin artık.
Kızıl şafaklar, olgun örtülerle açılsın.
Çarşaflarla sar, çocukluk günlerimi.

Gölgende bile ışıklar gördüm.
Bir çift lambaydı, bana bakan gözlerin.
Aydınlanan bir kişilik evreniydim, ben.
Bilincim yerine oturan bir döküman gibiydi.
Sana açılıyordu, rüyalarımın evreleri.
Melek yüzünden nurlar topluyordum.
Al beni anne, yeniden doğurmak için.
Rahminde yatsın, umutlu yarınlarım.
Tanrı'nın meyvesine dönüşeyim, bir an için.
Elmalar şenlendirsin, içindeki cenneti.
Ne kovulan olsun, ne de yetim kalan.

Saçlarında bulutlu rüyalarımın tokaları.
Beni saçlarına tak anne.
Koparma, uçlarında var olan gökyüzünü.
Yeryüzünün eğildiği dağları düşün.
Aramıza duvar ören günahkarları affet anne.
Onlar ki, kendini bilemeyen garip nefret işçileri.
Onlar ki, hayattan nasibini almamış insancıklar.
Beni yüreğine tak anne.
Tak ki, ruhum yüreğinde mesken tutsun.

Azarla beni anne.
Yeter ki, senin sesinle dönüşsün geçici öfkelerim.
Bilirsin saman alevi gibi hayatın buğdayı.
Hayal değirmeninde öğütülür, aşkın gizemli suyu.
Islanmış bir acı hatırası kaplamış, beni.
Ne olur, sar beni anne.
Sıcak bir rüzgarla kucakla beni.
Bütün hayat damarlarım yeniden alevlensin.
Duman olup, akayım dünyanın dört bir yanına.

Bunca yıl bizleri düşündün, anne.
Artık kendini düşünme zamanı geldi.
Hayatın tadına bak, koynunda taşı güvercinleri.
Bir parça gül kokusuyla tazele, ruhundaki baharı.
Bülbül gibi şakımaya başla, umut denen melodiyi.

Bilirim, aynada kılıç tutan kadınlığını.
Öldür beni anne.
Öldür de, yaşamın anasını belleyeyim.
Bir dilek ağacı olsun, garip ömrümde.
Dalları hayallerle eğilsin.
Yapraklarında nazlı tohumlar yeşersin.
Köklerinde özgür çocuklar oluşsun.
Bir uçurtma doğsun, birleştiğimiz gökyüzünde.
Yol alayım, sevgilime doğru.

Biliyorum, seviyorsun beni, saplantılı bir şekilde.
Şizofren yasalar bile diz çöker önünde.
Olmamış olanlar, olmuştur, senin nazarında.
Beyazlaşan saçlarına eşlik eder, anılar.
Oradaki kuyulara bir taş düşer.
İçindeki su dalgalanır, bir anda.
Uzaklarda olsam da, yüreğime kadar uzanır o su.
Bir damla koparır, alnımdaki hayattan.

Seni seviyorum anne.
Sensin benim sevgilim.
Kör bir düğüm gibi sarıyorum, seni.
İsyan etmiş bir savaşın barışıyım, ben.
Dostluğumla, oğulluğumla, çocukluğumla kucaklıyorum seni.
Ne olur, unutma beni anne..!

Kudret Alkan / Ekim 2008